Το καλλιτεχνικό προσωνύμιο Seth Siro Anton πώς προέκυψε;
Προέκυψε εντελώς αυθόρμητα, θα έλεγα με έναν κλασικό σουρεαλιστικά
ψυχικό αυτοματισμό. Ζωγράφιζα μια μέρα αφηρημένος σε ένα χαρτί και
υπέγραφα με εντελώς διαφορετικούς τρόπους χωρίς κάποιο νόημα.
Συνειδητοποίησα ότι η απότομη γραφή, υπογράφοντας το Σπύρος Αντώνιου,
μου δημιούργησε εναλλακτικές ονομασίες φτάνοντας τελικά στο τελικό Siro
Anton. Το Seth το χρησιμοποιούσα, έτσι και αλλιώς, σαν nickname από το
παρελθόν στους Septicflesh, το οποίο είναι εμπνευσμένο από τον θεό ΣΕΤ ή
ΣΕΘ (πρώιμη θεότητα της αιγυπτιακής μυθολογίας, ο κακός αδελφός του
Όσιρι).
Υπάρχει κάποιος πυρήνας έμπνευσης για όσα δημιουργείς και, αν ναι, ποιος είναι αυτός;
Τα όνειρα είναι πολύτιμα, γιατί απελευθερώνουν το αρχέγονο χάος στους
νευρώνες μας, μηδενίζοντας τη δύναμη του χωροχρονικού συνεχούς. Όταν
ζωγραφίζω, προσπαθώ να εξομοιώσω τη συνειδησιακή κατάσταση του διαυγούς
ονειρέματος. Εξάλλου, το όνειρο είναι ένας καμβάς ο οποίος γεμίζει
εικόνες (και όχι μόνο), από το υποσυνείδητο με υπαίτιο καλλιτέχνη το
υπερεγώ. Η διαφορά που υπάρχει στον κόσμο του φωτός από τον κόσμο της
νύχτας, είναι ότι κάποιος χρειάζεται να χρησιμοποιήσει ως μέσα
υλοποίησης του ονείρου, συγκεκριμένα εργαλεία με συγκεκριμένες
δυνατότητες και περιορισμούς, τα οποία πρέπει να μάθει να χειρίζεται ως
«γέφυρες» από τις οποίες θα περνούν οι σκέψεις του στον καμβά της ύλης. Εγώ, όταν δημιουργώ, απλώς προσπαθώ να παραμένω συντονισμένος με το
ονειρικό εγώ μου, που πάντα παρακολουθεί πίσω από τα μάτια μου,
αγγίζοντας την αντανάκλαση των χρωμάτων μέσω του φωτός. Η τέχνη μου
είναι μια σκοτεινή πύλη σε πράγματα απαγορευμένα, απελευθερωμένα από τη
δικλίδα της λογικής. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι τα έργα μου είναι
παραμορφωτικοί ονειροκαθρέπτες του σώματος και της ψυχής. Το κοινό που
ελκύεται από τη συγκεκριμένη τέχνη ελκύεται ουσιαστικά από τον
ονειρόκοσμο που αντανακλάται σε αυτήν.
Τι προσβάλλει την αισθητική σου;
Η απληστία του ανθρώπου, είναι κάτι το μοναδικό που δεν υπάρχει πουθενά
μέσα στο ζωικό βασίλειο, παρά μόνο σε μας. Αυτό έχει δημιουργήσει και
μια κακή, φλύαρη, υδροκέφαλη αισθητική σε όλους τους τομείς στη ζωή μας.
Έχεις επιμεληθεί τα δημιουργικά για αρκετά άλμπουμ. Κάποιο που θα ήθελες να έχεις επιμεληθεί και δεν πρόλαβες;
Μεγαλώνοντας απομυθοποιείς καταστάσεις, οπότε στο συγκεκριμένο στάδιο
που είμαι θα έλεγα ότι είμαι ικανοποιημένος με το σύνολο της δουλειάς
μου και με αυτούς που έχω συνεργαστεί. Δύο μεγάλους καλλιτέχνες που
θαυμάζω στη μουσική και θα ήθελα να οπτικοποιήσω τη μουσική δουλειά τους
είναι η Diamanda Gallas και ο Brendan Perry από τους Dead Can Dance.
Σημαντικότερη στιγμή, μέχρι στιγμής, στα artworks που έχω κάνει είναι το
ομώνυμο album μιας μπάντας που θαύμαζα και θαυμάζω, τους Paradise Lost. 
Ομότεχνοι δημιουργοί που εκτιμάς;
Εκθέτεις με μεγαλύτερη συχνότητα στο εξωτερικό συγκριτικά με την Ελλάδα. Γιατί;
Γιατί πολύ απλά έχω μόνο προτάσεις και δείγματα ενδιαφέροντος από το
εξωτερικό. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμα κάποια υποδομή και αναζήτηση,
και ειδικά για μια μορφή τέχνης σκοτεινού χαρακτήρα με στοιχεία
εξπρεσιονισμού και σουρεαλισμού. Αν και δεν νομίζω ότι είναι το μοναδικό
πρόβλημα αυτή τη στιγμή στη χώρα μας. Η τέχνη, για να καταφέρει να
αναπτυχθεί και να εξελιχθεί μέσα σε μια κοινωνία, προϋποθέτει βασικές
και θεμελιώδεις αρχές, στην παιδεία και στον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι
τις καταστάσεις, κάτι το οποίο στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει.
Με ποιο σκεπτικό αξιολογείς τη χρηματική αξία των έργων σου;
Προσπαθώ όλα μου τα έργα να έχουν την ίδια χρηματική άξια, μιας και δεν
θέλω να κάνω διαχωρισμούς και υποκατατάξεις σε ό,τι έχω δημιουργήσει.
Ίσως σε κάποια τελάρα μεγάλων διαστάσεων, που συνήθως (χωρίς να αποτελεί
κανόνα) απαιτούν και περισσότερη δουλειά η τιμή να διαφέρει λίγο.
Ποια εικαστική δημιουργία σου κέντρισε το ενδιαφέρον τελευταία;
www.banksy.co.uk. Τρομερά εμπνευσμένος σύγχρονος καλλιτέχνης.
Σπούδασες στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, έλαβες υποτροφίες,
διδάχτηκες από τον Δημήτρη Μυταρά. Βγαίνοντας στην «αγορά» τι
αισθάνθηκες πως είχες κερδίσει;
Η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών ήταν, είναι, και θα είναι μια από τις
καλύτερες πηγές εκμάθησης τέχνης. Ενώ οι πιο πολλές σχολές αυτή τη
στιγμή τόσο στην Ευρώπη αλλά και σε όλον τον κόσμο έχουν, θα έλεγα,
εκμοντερνιστεί σε έναν πιο αφαιρετικό τρόπο διδασκαλίας, η σχολή μας το
αντίθετο επιμένει και ειδικότερα στα πρώτα χρόνια σπουδής, στον
κλασικισμό, στις βασικές και θεμελιώδεις αρχές του σχεδίου και της
γλυπτικής φόρμας. Αυτό, φυσικά, δίνει το πλεονέκτημα σε κάθε σπουδαστή
έχοντας πια κατακτήσει τις βασικές αρχές του σχεδίου και του χρώματος,
να εξελιχθεί σε καινούργια μονοπάτια αναζήτησης, τα οποία συμβαδίζουν με
την εποχή και τις καταστάσεις που βιώνει. Όποτε, όπως καταλαβαίνεις,
έχεις κερδίσει παρά πολλά από την αρχή, και μόνο που καταφέρνεις και
περνάς τις αυστηρές εξετάσεις της σχολής, είναι μια νίκη προσωπική, που
αργότερα με την εκμάθηση ενισχύεται συνέχεια.
Έχει διατυπωθεί πως η τέχνη θέτει ερωτήματα. Ποια είναι τα δικά σου;
Έθεσες ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, το οποίο αφορά την τέχνη και τη ζωή,
το κοινωνικό σύνολο. Θα μπορούσα να απαντήσω με το ισχυρό θεώρημα «Η
τέχνη για τη ζωή ή ζωή για την τέχνη» ή, όπως επίσης με τα ready mades
του Marcel Duchamp, τα οποία έθεσαν καινούργιους κανόνες και άξονες για
το τι είναι τέχνη, και πώς αντιμετωπίζει τη ζωή, τον άνθρωπο, και το
αντίθετο. Εγώ προσωπικά, έχοντας πάντα σαν κριτήριο τη δική μου
προσέγγιση μέσω του οπτικού και του εσωτερικά συναισθηματικού φίλτρου
που αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις γύρω μου, δεν θέτω κάποια ερωτήματα.
Με τη δουλειά μου προσπαθώ να προτείνω εναλλακτικές καταστάσεις σε αυτό
που ονομάζουμε αντικειμενική πραγματικότητα (εντελώς διαφορετική από την
υποκειμενική) μέσω της φιγούρας και του σχήματος. Δεν με ενδιαφέρει καν
να θέσω κάποια ερωτήματα, γιατί αυτό δείχνει μια αβεβαιότητα και έναν
φόβο, ο οποίος ίσως πηγάζει από τη φυσική κατάληξη του ανθρώπου, το
θάνατο. Με συγκινεί και με πληροί πιο πολύ μέσω της δημιουργίας μου να
θέσω, να προτείνω, παρά να ρωτήσω… γιατί πολύ απλά έχω μια καθολική
αμφισβήτηση για όλα. Όποτε, όταν ένα έργο ζωγραφικής ή φωτογραφίας (ή
οποιοδήποτε άλλο μέσο τέχνης) έχει τελειώσει και παρουσιάζεται στην
αντικειμενικά λογική πραγματικότητα, δεν θέτει ερωτήματα, απλώς
πιστοποιεί μέσω της αμφιβολίας και παρατήρησης.
Τι ακριβώς συνέβη με το facebook και τα έργα σου;
Το FBIbook -για μένα, αυτή είναι μια πιο σωστή ονομασία και τοποθέτηση
του συγκεκριμένου social network- απλώς θεώρησε ότι τα έργα μου
παραβιάζουν και ενοχλούν την αντικειμενικά διαμορφωμένη λογική και ηθική
που έχει οριοθετήσει. Αυτό, φυσικά, είχε ως αποτέλεσμα να μου
απενεργοποιήσουν την προσωπική μου σελίδα για κάποιο χρονικό διάστημα.
Λόγω της δουλειάς που έχω, το internet μου είναι άμεσα χρήσιμο, όποτε
έστειλα email για να επαναφέρω τον λογαριασμό μου. Το FBIbook μου ζήτησε
ID ή διαβατήριο για να ξαναλειτουργήσει η σελίδα μου, δεχόμενο, φυσικά,
τους όρους περί ηθικής που έχει οριοθετήσει. Από τότε, αν κάποιο έργο
μου έχει γυμνό ή κάποιον ακραίο χαρακτήρα, τα κρύβω με κάποια μαύρα
κουτάκια, κάτι, ας πούμε, σαν εναλλακτικές λογοκριμένες εκδοχές, με τις
οποίες, φυσικά, δεν αντιμετωπίζω κανένα πρόβλημα. Αστείες καταστάσεις οι
οποίες, φυσικά, φτάνουν στα όρια της ηλιθιότητας και του παραλόγου.
Μεγάλη απορία πάντως μου έχει προξενήσει πως το μεγαλύτερο ποσοστό του
κόσμου που είναι στο συγκεκριμένο social network έχει συνειδητά
φακελωθεί, οικειοθελώς, χωρίς κανέναν ενδοιασμό ή ανησυχία ή έστω μια
αμφιβολία… Εγώ προσωπικά το χρησιμοποιώ για έναν και μόνο λόγο: χώρος
παρουσίασης της δουλειάς μου, για κάποιους ανθρώπους που ενδιαφέρονται.
BIO
SETH SIRO ANTON
Born
on 24/10/1973 in Greece. His love for art was revealed early, at the
age of 8, when he started painting his first portraits and landscapes
on small wooden surfaces.
Much
later, in 1989, he decided to experiment with music and formed a
Metal band called SEPTIC FLESH, along with Christos Antoniou and
Sotiris Vagenas.
Yet
the urge to bring his inner visual worlds to the light, was also
strong. So, in 1990 he entered a private school on DTP, Digital
Design and Graphics.
One
year later, he started taking private lessons on painting, as a
student in the Art Workshop of mr. N. Stefos, developing his skills
with the purpose of entering the Supreme University of Fine Arts in
Athens. Two years later (1993) he succeeded.
He
passed the appropriate exams, by gaining one of the top
positions among the contestants and was accepted from the
Supreme University of Fine Arts in Greece. He decided to initially
focus his study in the painting workshop of art, having as a
professor the famous Greek painter mr. D. Mytaras. His courses
included also photography, scenery and lessons on the perspective of
space in art.
During
the first 3 years in the university, he earned 3 scholarships. Also,
his work kept receiving in the final exams of each study period,
awards of Excellency by his professors.
On
the 4th
year, he focused more on photography, digital processing through
computer software (Photoshop, Painter) and mixed techniques.
From
1997 to 2009, he worked as an Art Creative Director in the music
magazine METAL HAMMER of Greece.
He
also pursued a career as an extreme visual artist, by creating the
artwork for many albums of well known metal/ rock bands such as
PARADISE LOST, KAMELOT, MOONSPEL, SOILWORK, OCEANSIZE, EXODUS,
HEAVEN SHALL BURN, CALIBAN, CHAOSTAR, FONY, DEAD CAN DANCE TRIBUTE,
JOB FOR A COWBOY,DECAIPTATED,VADER etc.
His
art gained popularity, receiving extensive coverage in articles from
various magazines as Metro(GR), Dark Inspiration (HONG KONG), Urban
Mag ( GR) , Project Mag (GR), Rock Hard(FR), Metal hammer( DE),
Phot’Art Mag ( FR),Virus Mag ( DE), Inside Mag (DE) and many
others .
Concerning
his career as a musician, he continued working hard with SEPTIC
FLESH, recording albums and touring around the world. Up to now, he
has done with his band, 8 European tours and 3 in US-Canada tours.
In
2010 he
became a member of the Chamber of Fine Arts of Greece, which is a
Legal Person of Public Law, under the regulation of the Ministry of
Culture and the National Committee of the International Association
of Art/Association Internationale des Arts Plastiques.
EXHIBITIONS:
2003:
UNIVERSITY OF FINE ARTS GALLERY, Group Exhibition, Athens ( Greece)
2006:
VAVEL EXHIBITION GALLERY ,Solo Exhibition Composition
and Character,
Athens (Greece)
2007:
FOTOFESTIVAL
OF NAARDEN, Group Exhibition (Holland)
2007:
LES
ABATTOIRS
GALLERY, Solo Exhibition Photography, Riom
(France)
2008:
SCREAMING HORROR FESTIVAL, Group Exhibition Gagarin Club, Athens
(Greece)
2008:
LA
VILLE DE CLERMONT FERRAND-STENOPE, Solo Exhibition Photography (
France)
2009:
SOUTERRAIN PORTE V, Group Exhibition (H.R.
GIGER (CH/Suisse) Bruce D. Mitchell (US)
Viktor
Koen (US) BEB DEUM (F) Seth Siro Anton (GRC) Jean-Pierre Vaufrey
(CH), Nancy (France)
2010:
ATHENS VIDEO ART FESTIVAL,
«TECHNOPOLIS»
MUNICIPALITY OF ATHENS, Group Exhibition
2010:
GALERIE D’ART CONTEMPORAIN ALAIN ROUZE (
with John Haley, Patrice Hubert, Benalo), Nantes (France)
2011:
SOUTERRAIN
PORTE VI ''Heroes" Group Exhibition, Nancy France
2011:
LES
TROIS BAUDETS, Group Exhibition
''
The
Bonfire of the Vanity'' (Bastien
Lecouffe Deharme, Patrice "Pit" Hubert, Amaury Grisel, Andy
Julia, Akiza, Jérôme Sevrette, Alyz Tale, Eric Keller
2012:
LES TROIS BAUDETS, Group
Exhibition ''The Figure of the Monster'' (Olivier
de Sagazan, Eric Lacombe),
Paris (France).
2012:
INFERNO
FESTIVAL SWISS GALLERY, Solo Exhibition Lausanne (Switzerland)
Περισσότερες πληροφορίες για τον Seth Siro Anton θα βρείτε στους παρακάτω συνδέσμους
www.sethsiroanton.com ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΤΟΝ SETH SIRO ANTON ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ!!!!
SETH ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!!!
